W dniu 25.01.2015 r. w Pałacu w Nieznanicach  wręczono nagrody laureatom powiatowego konkursu literackiego ,,Opowiedz mi o Janie Pawle II". Celem konkursu było zachowanie i zapisanie przeżyć, doświadczeń osobistych i świadectw osób, które pamiętają Jana Pawła II, wielkiego Polaka.

Organizatorem konkursu  było Stowarzyszenie Rodzin Katolickich Archidiecezji Częstochowskiej pod honorowym patronatem Ks. Arcybiskupa Wacława Depo. Wyróżnienie w konkursie otrzymała uczennica V klasy Szkoły Podstawowej w Jamkach - Korzonku - Nicola Harabas za wiersz pt. ,,Opowiedz mi o Janie Pawle II”.

Opowiedz mi o Janie Pawle II

Siostro moja kochana,

usiądź mi na kolana.

Opowiem Ci o naszym rodaku,

co stał się papieżem każdego narodu.

Gdy przyszedł na świat w małym miasteczku Wadowice,

wszyscy się cieszyli, a szczególnie jego rodzice.

A zza okna domku przytulnego

dochodziły z kościoła dźwięki święta majowego.

Mama i tato, a także brat,

kochali Karolka ponad świat.

A Lolek, bo tak go nazywali, uczył się pilnie, chodził do szkoły.

Grał w piłkę, bawił się, śmiał,

dla wszystkich wokoło serce otwarte miał.

Gdy miał dziesięć lat,

przyszedł dla niego smutny czas - zmarła mu mama, a później brat.

Było to trudne, jak dla każdego z nas.

W liceum Wojtyła w teatrze grał

i kremówki - dziś „papieskie”- chętnie jadł.

Bardzo je lubił, jak ty i ja,

więc dziś mamusia na deser je da.

Karol na studia do Krakowa szedł,

kiedy wojna światowa zaczęła się.

Lecz postanowił drogą księdza iść,

dostał sutannę za dużą, ale mogła być.

Dla Boga i modlitwy poświęcał swój czas,

wiedział, kim chce być - powtarzał to każdemu z nas.

I stało się wielkie szczęście, siostro moja kochana.

Gdy się zbudziłam pewnego dnia rano,

konklawe w Rzymie się odbywało.

Grono biskupów papieża wybierało.

Wielu mówiło - ,,nie wierzę",

a tu na oczach wszystkich Karol Wojtyła został papieżem.

Matce Boskiej cześć i chwała,

że tego Ojca świętego światu dała.

Że ocaliła go od śmierci,

kiedy zamachowiec oddał strzały bez litości.

Jan Paweł II, bo takie imię sam wybrał,

był nauczycielem mądrym,

niestrudzonym i przez świat ukochanym

Na obcej ziemi wędrowiec niezłomny,

a do tego niezwykle skromny.

Wiele mówił o miłości - to jego przesłanie, a jeden z cytatów przeczytam Ci, kochanie:

,,Miłość mi wszystko wyjaśniła,

Miłość wszystko rozwiązała -

Dlatego uwielbiam tę Miłość, gdziekolwiek by przebywała..."

Przemierzał cały świat, by chwalić imię Boga.

Szedł niestrudzony, choć ciężka była ta droga.

Cierpliwie przez lat wiele krzyż choroby dźwigał

i siwą skroń na swej drżącej ręce opierał.

Uczył nas, jak wierzyć, miłować, wybierać,

a na koniec ukazał nam, jak trzeba umierać.

Święto Miłosierdzia ogłosił On światu i w to święto Bóg powołał Go do siebie za to.

To już koniec mojej opowieści

o wielkim papieżu od ,,ratowania" ludzkości.

Teraz jesteś świętym, Ojcze nasz kochany,

a my z moją siostrą o Tobie opowiadamy.

Ty u Pana Boga odpoczywasz w niebie,

a my z czystym sercem modlimy się dla Ciebie.